Περί κτισίματος της σημερινής εκκλησίας της Αγίας Τριάδας μιλάει και η κτιτορική επιγραφή η οποία σώζεται μισοκατεστραμένη πάνω από τη δεξιά πόρτα εισόδου όπως εισερχόμεθα από τη μεσαία πόρτα στο ναό.
ΑΝΝΗΓΕΡΘΗ ΕΚ ΒΑΘΡΩΝ ΓΗC Κ(ΑΙ) ΙΣΤΟΡΙΘΗ Ο ΘΕΙΟC Κ(ΑΙ) ΠΑΝCΕΤΙΤΟC.
ΝΑΟC ΟΥΤΟC Τ(ΗC) ΑΓΙ(ΑC) Κ(ΑΙ) ΖΩΑΡΧΙΚΗC ΤΡΙΑΔΟC Τ(ΗC) ΕΠΟΝΟΜΑΖΟΜ(Ε)ΝΗC ΕΛΕΟΥCΗΣ ΔΙΑ CΥΝΔΡΟΜΗC ΚΟΠΟΥΤΕ Κ(ΑΙ) ΕΞΟΔΟΥ Τ(ΩΝ) ΕΝ ΑΥΤΩ ΑCΚΟΥΜ(Ε)ΝΩΝ ΟCΙΩΤΑΤΩΝ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧ(ΩΝ) Κ(ΑΙ) ΜΟΝΑΧ(ΩΝ) ΕΠΙ Τ(ΩΝ) ΗΜΕΡΩΝ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΟΥ Κ(ΑΙ) ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ …… ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ……..Ν ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΙC ΚΥΡΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ………..
Το οποίο θα πεί:
Ανηγέρθη εκ βάθρων γής και ιστορίθει (ζωγραφίστηκε) ο θείος και πάνσεπτος τούτος ναός της Αγίας και ζωαρχικής Τριάδος της επονομαζόμενης Ελεούσας με συνδρομή κόποις και έξοδα των ασκουμένων οσιωτάτων Ιερομονάχων και μοναχών επί των ημερών του Παναγιώτατου Οικουμενικού Πατριάρχη ………. (κατεστραμένον) …….. Ν. Ιερομονάχων Κυρίου Νεκταρίου ……. (κατεστραμένον).
Στην Κτιτορική επιγραφή της Αγίας Τριάδος δεν σώζεται δυστυχώς το όνομα του Πατριάρχη επί των ημερών του οποίου εκτίσθη. Ο Ν. Φλούδας στα Θυρεατικά του αναφέρει ότι το το τμήμα της επιγραφής που λείπει απεκόπει πριν 60 χρόνια περίπου.
1611. Ένα χρόνο πρίν το 1612 ο Ιερομόναχος Νεκτάριος μετ’ άλλων Ιερομονάχων κτίζει το μετόχι της Αγίας Τριάδας Καστράκι ως μετόχι της Παλιοπαναγιάς το οποίο από το 1612 γίνεται μετόχι της Αγίας Τριάδας μαζί με την Παλιοπαναγιά και παραμένει σαν τέτοιο ως το 1834 που διελύθει η Μονή.
Η Κτιτορική επιγραφή που υπάρχει στο Καστράκι γράφει:
ΑΝΗΓΕΡΘΗ Ο ΘΕΙΟC ΚΑΙ ΠΑΝCΕΠΤΟΣ ΝΑΟΣ ΤΩΝ ΕΝΔΟΞΩΝ ΚΑΙ ΠΑΝΕΦΗΜΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΚΟΡΥΦΑΙΩΝ ΠΕΤΡΟΥ Κ(ΑΙ) ΠΑΥΛΟΥ ΤΩΝ ΔΩΔΕΚΑ Κ(ΑΙ) (Τ)Ι CΗΝΔΡΟΜΗ ΚΟΠΟΥ ΤΕ Κ(ΑΙ) ΕΞΟΔΟΥ ΤΩΝ ΟΣΙΟΤΑΤΩΝ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΩΝ …………. ΤΗCΥΠΕΡΑΓΙΑC ΔΕΣΠΟΙΝΗC ΗΜΩΝ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΑΙ ΑΥΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑC ΤΗCΕΠΟΝΟΜΑΖΟΜΕΝΗΣ ΕΛΕΟΥΣΗCΕΠΙ ΕΤΟΥΣ ΖΡΙΘC=1611/ΙΝΔΙΚΤΙΩΝΟC θ/ ΜΗΝΙ ΑΠΡΙΛΙΟΥ
ΝΕΚΤΑΡΙΟCΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟC
Φαίνεται από τις κτιτορικές επιγραφές το αυτό όνομα ΕΛΕΟΥΣΑ και στην Αγία Τριάδα και στην Παλιοπαναγιά.
1612 μ.Χ. Ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Νεόφυτος ο Β΄το έτος αυτό στέλνει σιγίλλιο για την επίλυση διαφορών Λουκούς – Αγίας Τριάδας.
«……… Επειδή σκάνδαλα ούκ ολίγα και λογομαχίαι και ζημίαι άπειροι και φορτικαί συνέβησαν μεταξύ των δύο σεβασμίων μοναστηρίων …….»
Στο απόσπασμα αυτό του σιγιλλίου δεν φαίνεται ο λόγος διαμάχης.
Ο Ν. Φλούδας (πε τόμος Α΄:σελις 223) γράφει ότι το 1612 γεννήθηκε ζήτημα ιδιοκτησίας του Μετοχίου της Αγίας Τριάδας Καστρακίου το οποίον κατέχει η Αγία Τριάδα με το αρχικό σιγίλλιο σαν μετόχι και της Μονής Λουκούς και τότε ο Πατριάρχης Νεόφυτος ο Β΄απόδωσε το μετόχι στην Αγία Τριάδα.
1639 μ.Χ. Κατά το έτος αυτό ιστορίθη (εζωγραφίθη) η θαυματουργή εικόνα της Αγίας Τριάδας και παρεδόθη στην Μονή. Κάτω από την εικόνα αυτή, η οποία σήμερα φυλάσσεται στον Τίμιο Πρόδρομο της Χειμερινής Μελιγούς, υπάρχει αφιέρωση: Δέησις του δούλου του θεού Τζερούλη του Μονοβασιώτη ΑΧΛΘ = 1639.
1718 Δεκεμβρίου 2. Ο Επίσκοπος Ρέοντος και Πραστού Ιάκωβος Σαλούφης υπογράφει εκλογήν (επισκόπου;) της Μονής Αγίας Τριάδος (Κ. Καλλούτσης «Κυνουριακά» (1930) σελίδα 134).
1725 Δεκεμβρίου 29. Το έτος αυτό οι εικόνες της Αγίας Τριάδας έφυγαν από το Μοναστήρι της Αγίας Τριάδας και το Μοναστήρι έκλεισε.
Τούτο καταφαίνεται από ακηδογράφημα (χάραγμα) που βρίσκεται στα δεξιά της εικόνας του Αγίου Σεργίου στην εκκλησία της Αγίας Τριάδας,
αψκ.ε = 1725 Δεκεμβρίου ΚΘ = 29 η σεβάσμιες κ(αι) Ηερές ηκόνες (της) ζωαρχικής Τριάδος βρίσκονται στου αγίου Ιωάννου την εκκλησία εις την χόραν του κ(αι) η οπίες ήνε ο Χριστός, ο Άγιος Ιωάνης (;) ματα κ(αι) η ανάλιψις κ(αι) η Χριστός όπου έχη τ(ην) Παναγία κατε ρινα ζοαρχική τριάς ή άλι η μεταμόρφω(σι)ς κ(αι) όποτε ανίξι το μονα(στήρι) να ήνεν ηκόνες πατέρες ν(α) επέρνουν (τις) οπίες (εικο)νες ήνε.
Από το πιό πάνω χάραγμα και την παράδοση μαθαίνουμε ότι μεταφέρθηκαν οι εικόνες του τέμπλου της Αγίας Τριάδας μετά από κάποια καταστροφή στον Αγιάννη και τις τοποθέτησαν στην εκκλησία Άγιος Πέτρος.
Στην εκκλησία αυτή που υπήρχε τότε στο χωριό Αγιάννης.
Αθήνα 01.04.1990
Κων. Δ. Καζάκος
